Móżdżek wieprzowy z jajecznicą to danie, które dziś uchodzi za rzadko spotykaną ciekawostkę kulinarną, choć niegdyś gościło regularnie na śniadaniowych i kolacyjnych stołach. Połączenie delikatnego móżdżku z jajkami daje niezwykle kremową, aksamitną konsystencję i łagodny smak. Co więcej, odpowiednio przygotowany móżdżek doskonale chłonie aromat przypraw i masła, dlatego warto go przyrządzać z dbałością o detale. W związku z tym ta potrawa może stać się wyjątkowym akcentem w domowym menu – nie tylko dla miłośników podrobów.
Móżdżek wieprzowy z jajecznicą – klasyka dawnych stołów
Składniki:
300 g móżdżku wieprzowego
4 jajka
1 łyżka masła
sól i świeżo mielony pieprz
1 cebula (opcjonalnie)
1 łyżka mleka lub śmietanki (opcjonalnie)
natka pietruszki do dekoracji
Sposób przygotowania
Krok 1: Oczyszczenie móżdżku
Móżdżek namocz w zimnej wodzie przez około 30 minut, następnie oczyść z błon i resztek naczyń krwionośnych. W tym celu możesz delikatnie przelać go wrzątkiem – łatwiej będzie usunąć niepożądane części.
Krok 2: Blanszowanie
Do garnka wlej wodę, dodaj szczyptę soli i zagotuj. Włóż oczyszczony móżdżek i blanszuj przez około 3–4 minuty. Następnie wyjmij, odcedź i przestudź. Pokrój na mniejsze kawałki.
Krok 3: Przygotowanie jajecznicy
Na patelni rozpuść masło. Jeśli używasz cebuli – podsmaż ją najpierw do zeszklenia. Następnie dodaj móżdżek i podsmażaj przez 2–3 minuty, delikatnie mieszając. W osobnej misce rozkłóć jajka z odrobiną mleka lub śmietanki, dopraw solą i pieprzem.
Krok 4: Połączenie składników
Wlej jajka na patelnię z móżdżkiem i smaż na małym ogniu, mieszając do momentu, aż jajka się zetną, ale wciąż pozostaną kremowe. Uważaj, aby nie przesuszyć masy.
Ciekawostka kulinarna
W dawnych czasach móżdżek uchodził za wyjątkowy rarytas i był ceniony szczególnie w kuchni dworskiej oraz mieszczańskiej. Najczęściej przygotowywano go z jajkami lub w formie pasztetu. Uważano, że to danie „dla znawców” – wymagające delikatnego obchodzenia się i subtelnego doprawienia.
Podsumowanie
Móżdżek wieprzowy z jajecznicą to klasyczne danie, które warto odkryć na nowo. Jest kremowy, delikatny i niezwykle sycący. Podawany z kromką świeżego pieczywa, szczypiorkiem lub pietruszką, zaskoczy smakiem i konsystencją. Podsumowując – jeśli szukasz śniadania z historią i charakterem, ten przepis jest zdecydowanie wart uwagi.
Podsumowując mam nadzieję, że potrawa wyszła obłędne! Jeśli chcesz być na bieżąco z innymi moimi i Bogusi przepisami to zapraszam na Instagram.
Więcej inspiracji z pewnością znajdziesz >> TUTAJ <<


Moje ulubione śniadanie na niedzielę w latach komuny. Na przyszłą niedzielę będę znów miała na śniadanie bo udało mi się go dostać. Ciekawe czy mąż się też skusi na spróbowanie